26 sierpnia 2015
Skuteczność terapii poznawczo-behawioralnej (TPB)
Obecnie obserwujemy wzrost zainteresowania terapią poznawczo-behawioralną. Wynika to między innymi z faktu jej wysokiej skuteczności w leczeniu wielu problemów natury emocjonalnej oraz zaburzeń psychicznych. Ponadto TPB jest ograniczona w czasie (określona liczba spotkań, uzależniona od problemu) i skoncentrowana na eliminacji konkretnych trudności.
Bardzo dobrze udokumentowane wyniki leczenia dotyczą takich zaburzeń jak:
- agorafobia (lęk przed otwartą przestrzenią)
- fobia społeczna (lęk np. przed wystąpieniami publicznymi)
- zaburzenia lękowe z napadami paniki
- uogólnione zaburzenia lękowe
- PTSD
- epizod depresji
- bulimia.
Wysoką udokumentowaną skuteczność terapia poznawczo-behawioralna osiąga także w zakresie leczenia zaburzeń snu czy uzależnienia od tytoniu. W badaniach przeprowadzonych w 2005 roku (Beck A., Newman J.) uzyskano wyniki wskazujące, że u większości osób oddziaływania poznawczo-behawioralne są skuteczniejsze niż inne formy pomocy. Było tak w przypadku:
- 79% osób z epizodem depresji
- 85% osób z zaburzeniami lękowymi uogólnionymi
- 82% osób z zaburzeniami lękowymi z napadami lęku
- 82% osób z fobią społeczną
- 76% osób ze stresem wywołanym problemami małżeńskimi.
Stale przybywa doniesień naukowych potwierdzających skuteczność TPB. Jej zastosowanie przynosi znaczącą poprawę w większości zaburzeń psychicznych, a pierwsze efekty dostrzegalne są stosunkowo szybko.